Op 8 april 2021 heeft het Hof Den Bosch een oordeel gegeven over de zaak waarin een ‘agressieve’ vrachtwagenchauffeur een billijke vergoeding van €100.000 heeft gekregen. Wat speelde er in deze zaak?

De werknemer is sinds 1997 werkzaam bij de onderneming. Sinds 2018 is de werknemer arbeidsongeschikt. Eind 2019 oordeelt de bedrijfsarts dat werknemer weer aan het werk moet. De werknemer wil graag, middels mediation, in gesprek met zijn werkgever over de druk die hij ervaart in zijn werk. De werkgever weigert dit en werknemer moet vervolgens zijn werkzaamheden vervullen. Begin 2020 raakt de werknemer weer arbeidsongeschikt, waarna over en weer wordt gesproken over de vraag of de werknemer daadwerkelijk arbeidsongeschikt is. Op 24 april 2020 vindt een gesprek plaats tussen werknemer en de HR-manager. Tijdens dit gesprek raakt de werknemer hevig geëmotioneerd, gaat in een hoek staan en roept o.a.: “Stamp me maar tegen de muur”.

De werknemer wordt diezelfde dag nog op staande voet ontslagen, omdat hij agressief was richting collega’s. In de ontslagbrief staat dat hij zich zeer agressief heeft uitgelaten, met deuren heeft gesmeten en meerdere voorwerpen gegooid heeft richting zijn leidinggevende en de HR-manager. De kantonrechter laat het ontslag op staande voet in stand, maar wijst wel de transitievergoeding ad. €12.500,- toe.

Het hof komt tot het oordeel dat geen sprake is van een dringende redenen die een ontslag op staande voet rechtvaardigen. De werkgever was bekend met de ernstige depressie van werknemer, die gepaard ging met woedeaanvallen. Door een verzoek tot second-opinion van werknemer niet te honoreren, juist aan te dringen op het hervatten van de werkzaamheden en het feit dat het UWV later heeft geoordeeld dat sprake was van forse medische beperkingen, maken dat sprake is van een verstoorde arbeidsrelatie.

Het hof grijpt naar de Van Dale en omschrijft agressief gedrag als volgt: “geneigd om aan te vallen, een conflict zoekend of riskerend”. Het hof is van oordeel dat het gedrag niet agressief was, maar voortkwam uit frustratie en onmacht. Verder kwam niet vast te staan dat de voorwerpen naar de leidinggevende en manager zijn gegooid. Het zakje melkpoeder dat hij niet open kreeg tijdens het gesprek gooide hij uit frustratie op tafel. Het hof weegt alle omstandigheden van het geval af en komt tot de conclusie dat de werknemer een billijke vergoeding van €100.000,- dient te krijgen. Daarnaast moet de werkgever het restant van de transitievergoeding ad. €12.417,66 en een vergoeding wegens onregelmatige opzegging ad. €13.040,- betalen. De werknemer krijgt dus een bedrag van ruim €125.000,- aan ontslagvergoedingen mee.

Het niet juist omschrijven van de dringende redenen in de ontslagbrief was dus aanleiding voor het hof om de beschikking van de kantonrechter grotendeels te vernietigen. De werkgever heeft ernstig verwijtbaar gehandeld richting zijn werknemer en betaalt daar een hoge prijs voor. De werkgever had in dezen ook in kunnen gaan op het aanbod van de werknemer om mediation te proberen, teneinde de boel te de-escaleren.

Heeft u als werkgever een conflict met een werknemer waar u niet uitkomt? Of heeft u vragen over een arbeidsongeschikte werknemer? Neem dan contact met ons op! Mike Hermans is naast arbeidsrechtadvocaat ook MfN-geregistreerd mediator. Hij kan u helpen bij al deze vragen en is bereikbaar op het nummer 06-18587933 of per e-mail via hermans@hmbadvocaten.nl